Kowalstwo – rzemiosło wykonywane przez kowala, przy użyciu narzędzi kowalskich. Polega na kształtowaniu metali na gorąco, po ogrzaniu ich do temperatury mięknięcia.
Kowalstwo, od czasu pozyskania przez ludzi umiejętności wytopu metalu z rud metali, stało się jednym z najważniejszych zawodów wykonywanych przez człowieka. Kowalstwo było cenione we wszystkich kulturach, którym znany była ta umiejętność. W średniowieczu, z kowalstwa wyodrębniło się ślusarstwo, wykonujące obróbkę metalu na zimno.
Miejsce pracy kowala nazywane jest kuźni.
Podstawowe wyposażenie kuźni to:
a/ palenisko – umożliwia ogrzanie metalu do temperatury, która pozwala na łatwiejszą obróbkę.
b/ kowadło – jest to duży blok twardego żelaza lub stali, specjalnie ukształtowany, na którym kładzie
się metal poddawany obróbce. Zajmuje zwykle centralne miejsce kuźni
c/ młotki – służą do nadawania kształtu metalowi. Jest ich kilka rodzajów, różniąc się wielkością
i ciężarem.
d/ kleszcze – służą do chwytania rozgrzanego metalu, oraz przytrzymywania go na kowadle w czasie
obróbki młotkiem.
e/ fartuch i rękawice – służą do ochrony ciała.
Kowalstwo – rzymiosło wykōnowane bez kowŏla, przi użyciu nŏczyń kowalskich. Polygŏ na formowaniu metalōw na gorko, po ogrzaniu jejich do tymperatury mięknięcia.
Kowalstwo, ôd czasu #sebrać bez ludzi kōnsztu wytopu metalu z ercōw metalōw, stało sie jednym z nojważniyjszych fachōw wykōnowanych bez czowieka. Kowalstwo było wŏżōne we wszyjskich kulturach, co znany była tyn kōnszt. W #strzedniowiecze, z kowalstwa wyodrębniło sie ślusarstwo, wykōnujōnce ôbrōbkã metalu na zimno.
Plac roboty kowŏla nazywane je kuźni.
Bazowe ajnrichtōng kuźni to:
a/ palenisko – dozwolŏ ogrzanie metalu do tymperatury, co przizwŏlŏ na snadniyjszõ ôbrōbkã.
b/ ambos – je to srogi blok twardego żelaza abo stali, ekstra ukształtowany, na kerym kładzie
sie metal poddŏwany ôbrōbce. Zajmuje porzōnd cyntralne plac kuźni
c/ fojstliki – sużōm do nadŏwaniŏ kształtu metalowi. Je jejich pŏrã zort, różniąc sie srogościōm
i wŏgōm.
d/ kleszcze – sużōm do chytaniŏ rozgrzanego metalu, jak tyż przitrzimowaniŏ go na ambosie w czasie
ôbrōbki fojstlikym.
e/ fortuch i handszuły – sużōm do ôchrōny ciała.